Homo sapiens modernus magnas transmutationes oecosystematis communicavit, sed difficile est originem vel primaevarum consequentiarum harum conversationum deprehendere.Archaeologia, geochronologia, geomorphologia, et notitia paleoenvironmentalis ex documento Malaviensi septentrionali mutato habitudine inter praesentiam pabulatores, ordinationem oecosystematis, et alluvialem institutionem ventilationis in Late Pleistocene.Post circiter saeculum XX, densa systema artificialium Mesolithicarum et alluvialium ararum formata est.92,000 abhinc annis, in ambitu paleo-ecologico, nullum analogum in priore 500,000 annorum recordo fuit.Archaeologica notitia et analysin principales coordinatae ostendunt primos ignes effectos temporis restrictiones in ignitionem relaxasse, vegetationem compositionem et exesionem afficientem.Haec, cum praecipitatione caeli agitatae mutationibus coniunctae sunt, tandem ad oecologicam transitum ad artificialem landem agriculturam praeeuntem perduxerunt.
Homines moderni potentes sunt promotores mutationis oecosystematis.Pro mille annis, late et ex intentione ambitum mutaverunt, disceptatio micans circa quando et quomodo prima ecosystem hominum dominatum emersit (1).Plures ac magis argumenta archaeologica et ethnographica demonstrant magnum numerum esse inter pabulatores et earum ambitum interventus recursivos, qui indicat hos mores fundamentum nostrae speciei evolutionis esse (2-4).Fossilia et notitia genetica indicant Homo sapiens in Africa ante 315,000 annos exstitisse (ka).Notitia archaeologica ostendunt multiplicitatem se gerendi per continentem facta signanter in praeteritum circiter CCC ad CC spatium augeri.Finis Pleistoceni (Chibanian) (5).Cum noster ortus ut species, homines in novatione technologica, temporis dispositionibus ac multiplici cooperatione sociali vigere coeperunt.Haec attributa sinunt nos uti antea inhabitatis vel extremis ambitibus et facultatibus uti, sic hodie homines soli species animalis pan-globalis sunt (6).Ignis munere praecipuo in hac transformatione egit (7).
Exempla biologica indicant accommodationem ad cibum coctum saltem ante annos 2 miliones reduci posse, sed non usque ad finem Medio Pleistocene factum est ut conventionales archeologicae probationes incendii dicionis apparebant (8).nucleus oceanus pulverulentus ex magna area continentis Africae ostendit in praeteritis decies centena milia annorum apicem carbonis elementalis apparuisse post 400 ka, praesertim in transitu ab interglaciali ad tempus glacialem, sed etiam in tempore evenisse. ad Holocene (9).Hoc ostendit ante 400 circiter ka, incendia in Africa sub-Saharensi communia non esse, et contributiones humanas in Holocene significantes fuisse (9).Ignis est instrumentum ab pastoribus in toto Holocene ut gramen colat et conservet (10).Attamen curriculum et impulsum oecologicum in Pleistocene primorum usui ignis a venatoribus collectis magis implicatus est (11).
Ignis instrumentum machinalis appellatur ad machinationem machinationis tam ethnographiae quam in archaeologia, in quibus meliori victus vita redit vel materias crudas modificans.Hae actiones plerumque ad consilium publicum pertinent et multam scientiam oecologicam requirunt (2, 12, 13).Orbis Terrarum ignes efficiunt venatores ut praedam abigat, pestes coerceat, et habitat fructibus augeat (2).In-site ignis decoctio promovet, calefactio, rapax defensio, et cohaesio socialis (14).Attamen, quantum ad quam ignes venatoris colligens membra notae reconfigurare possunt, qualis structura communitatis oecologicae et topographiae, valde ambiguum est (15, 16).
Sine data archaeologica et geomorphologica data et continua monumentis environmentalibus ex pluribus locis, intellegens progressionem mutationum oecologicarum humanarum factarum est problematicum.Longum tempus lacus depositi monumenti e Magno Rift Valley in Africa Australi, cum antiquis monumentis archaeologicis in area coniuncti, locum efficit ad investigandum impulsus oecologicos a Pleistocene causatos.Hic referimus de archaeologia et geomorphologia terrae spatiosae aetatis lapideae in Africa meridiano-mediali.Deinde eam cum paleoenvironmentali notarum tabularum 600 ka iunximus ut primos nexus hominum morum et ecosystematis transformationis in contextu ignium hominum factarum determinaret.
Finem aetatis antea non importatae praebebamus in lecto Chitimwe in districtu Karonga, ad finem septentrionalem Malavium in parte septentrionali Malavium in valle Rift Africae meridionalis (Figura 1) (17).Hae areolae componuntur ex solo rubro alluvionis fanorum et faeces fluvialium, integumentum circiter 83 chiliometrorum quadratorum, quod decies centena millia productorum lapideorum continent, sed nullae reliquiae organicae conservatae sunt, qualia sunt ossa (supplementary text) (18).Nostra lux optically excitatur (OSL) notitia e tabulario Terrae (Figura 2 et tabularum S1 ad S3) emendavit aetatem Chitimwei ad Late Pleistocene, et vetustissima aetas alluvionis activationis et lapidis aetatis sepulturae est circiter 92 ka. XVIII, 19).Alluvius et flumen Chitimwe iacuit lacus et flumina Pliocene-Pleistocene Chiwondo iacuit ex ignobili-angulo inaequalitatis (17).Haec deposita in culpa cunei per ripam stagni sita sunt.Configuratio eorum indicat commercium inter lacus planum fluctuationes et culpas activas in Pliocene extensas (17).Etsi actio tectonica licet topographiam regionalem et clivum Pedemontanum diu affectaverit, culpa actionis in hac provincia a Medio Pleistocene retardari potest (20).Post 800 ka~ et paulo post 100 ka, hydrologia lacus Malawi maxime a climate pellatur (21).Neutra igitur haec est sola explicatio formandi alluviales in Late Pleistocene (22).
(A) Locus stationis Africanae ad praecipitationem hodiernam relativam (asterisk);caeruleus aquosus et rubeus siccior est (73);arca in sinistra lacum Malavium ostendit et areas circumquaque MAL05-2A et MAL05-1B Situm /1C nuclei (purpurei dot), ubi regio Karonga sicut viridis adumbratio illustratur, et locus lecti Luchamange Illustratur. ut arca alba.(B) Pars septentrionalis pelvis Malaviae ostendens topographiam montis ad nucleum MAL05-2A pertinentem, reliquam cubile Chitimwe (panni fuscum) et effossionis situm Malavium Early Mesolithic Project (MEMSAP) (flavam dot));CHA, Chaminade;MGD, villa Mwanganda;NGA, Ngara;SS, Sadara Meridionalis;VIN, bibliothecae litterariae picturae;WW, Beluga.
OSL centrum aevum (linea rubra) et error vagans 1-σ (25% griseus), omnia OSL saecula ad eventum artificialium in Karonga pertinentia.Aetas relativa cum praeterito 125 ka datae ostendit (A) densitatem nuclei omnium OSL aetatum aestimat ab alluvialibus faeces ventilationis, indicans sedimentarium / alluvialem cumulum (cyan), et lacus aquae gradu refectionem fundatam in principalibus analysi componentibus (PCA) notis valoribus aquaticis. fossilium et mineralium authigenicum (21) (hyacinthinum) ex core MAL05-1B/1C.(B) Ex nucleo MAL05-1B/1C (nigri, valor 7000 cum asterisco) et MAL05-2A core (griseo), comites carbonis per gram macromoleculares a rate sedimentationis normales sunt.(C) Margalef species divitiarum index (Dmg) ab MAL05-1B/1C nucleus fossilis pollinis.(D) CENTESIMA fossilis pollinis ex compositis, miombo silvestri et Olea europaea, et (E) CENTESIMA pollinis fossilis ex Poaceae et Podocarpo.Omnia pollen notitia a MAL05-1B/1C nucleo sunt.Numeri in summo referuntur ad exempla singula OSL expressa in Tabulis S1 ad S3.Differentia in notitia promptitudinis et resolutionis provenit ex diversis intervallis sampling et materialibus disponibilitate in core.Figura S9 ostendit duas tabulas macro carbonis conversas ad z-scores.
(Chitimwe) stabilitas landscape post institutionem ventilationis indicatur formationis soli rubri et carbonatis solo-formantis, quae faeces ventilatoria totius studii area (textus supplementi et tabulae S4) tegunt.Late Pleistocene institutio fanorum alluviorum in Lacu Malawi Basin ad Karonga aream non terminatur.Circiter 320 chiliometra meridiem versus Mozambique, cosmogenici nuclidis terrestris profunditatis figurae 26al et 10Be limites formationis cubile Luchamange terrae alluvialis rubri ad 119 ad 27 ka (23).Haec ampla restrictio aevi consentaneum est cum nostro OSL chronologia pro parte occidentali Laci Malawi Basin ac expansionem alluvialium regionalium in Late Pleistocene indicat.Hoc confirmatur notitia ex nucleo laci, quod indicat ratem superiorem sedimentationem comitari circiter 240 ka, quae singulariter aestimat ad ca.130 et 85 ka.
Prima indicia compositionis humanae in hac provincia ad faeces Chitimwe referuntur, quae in ~92± 7 ka.Hic effectus fundatur in 605 m3 faeces excavatarum ab 14 spatio sub-centimetris arcanorum excavationibus archaeologicis et 147 m3 sedimentorum ab 46 archaeologicis foveis probatis, verticaliter ad 20 cm moderatis et ad 2 metris horizontaliter moderatis (textus supple- menta et figurae S1 ad S3). Insuper etiam 147.5 chiliometra lustravimus, quadraginta foveas geologicas examinavimus, et plus quam 38000 reliquiarum culturalium ex 60 earum (Tabulae S5 et S6) enucleavimus (Tabulae S5 et S6) (18).Hae amplae investigationes et excavationes indicant, quamvis veteres homines inclusos primos homines modernos in regione circiter 92 ka abhinc vixerint, congestio faeces cum exortu et deinde stabilizatione Laci Malaviae non servavit documenta archaeologica donec formare lectum Chitimwe.
Archaeologica notitia confirmant consequentiam in Nuper Quaternario, dilatatio ventilationis et actionum humanarum in Malavia septentrionali in magna multitudine, et reliquiae culturales ad rationes aliarum partium Africae pertinentium ad homines recentiores.Plurima artificia e calculis fluvialibus vel quartzite vel vicus fiunt, cum radiali, levallois, suggestu et nucleo temere reductionis (Figura S4).Artificia morphologica diagnostica maxime attribuuntur Aetati Mesolithico (MSA) - specificae technicae genus Levallois, quae saltem circiter 315 ka in Africa eatenus fuit (24).Supremus lectus Chitimwe usque ad mane Holocene perduravit, rerum Aetatem Lapideam sparsim continens, et inventa est narranda nuper Pleistocene et Holocene venatoribus per Africam.E contra, instrumentum lapideum traditiones (ut magna instrumenta secandas) fere cum Early Middle Pleistocene coniunguntur rara sunt.Ubi haec facta sunt, inventa sunt in MSA-continens faeces in nuper Pleistocene, non in primis depositionis stadiis (Tabula S4) (18).Quamvis situs in ~92 ka extiterit, maxime repraesentativum tempus actionis humanae et alluvialis depositio ventilationis facta est post 70 ka, bene definita a statuto saeculorum OSL (Figura 2).Hanc formam cum XXV editis et L saeculis antea ineditis OSL confirmavimus (Figura 2 et Tabulae S1 ad S3).Hi indicant determinationes 75 ex summa aetatis LXX faeces receptas esse post 70 circiter ka.Figura 2 patet quadraginta saeculorum cum artificiis MSA in- situ sociatis, relativis indicibus paleoenvironmentalibus principalibus e centro pelvis centralis MAL05-1B/1C editis (25) et antea ineditis MAL05-2A centrum lacus septentrionalis.Carbone (fano adiacens, qui OSL aetatem producit).
Nova notitia ex archaeologicis excavationibus phytolitharum et terrae micromorphologiae adhibitis, necnon notitia publica de polline fossili, carbone, aquatilium fossilium et mineralium authigenicum e nucleo Laci Drilling Project, MSA humanam necessitudinem cum Lacu Malavium restituimus.Occupantur condiciones climatis et environmental aetatis eiusdem (21).Hi duo agentes principale fundamentum sunt lacus profundis relativi ad plus quam 1200 ka (21) reducendi, et cum polline et macrocarbono exemplaria ex eodem loco in nucleo ~636 ka (25) collecta sunt. .Cores longissimi (MAL05-1B et MAL05-1C; 381 et 90 m respective) collecti sunt circiter 100 chiliometrorum meridiem orientalem in area project archaeologica.Core brevis (MAL05-2A, 41 m) circiter 25 chiliometrorum orientalium fluminis Rukulu septentrionalis collecta est (Figura 1).MAL05-2A nucleus terrestrem paleoenvironmentalem condiciones in regione Kalunga refert, dum MAL05-1B/1C nucleus directum flumen input a Kalunga non recipit, ut condiciones regionales melius reflectere possit.
Depositio rate descripta in nucleo MAL05-1B/1C composito ab CCXL ka inchoata et ex longo tempore mediocris valoris 0.24 ad 0.88 m/ka aucta est (Figura S5).Augmentum initiale refertur ad mutationes in solis orbitalis modulatis, quae altae amplitudinis mutationes in gradu stagno hoc intervallo facient (25).Cum autem eccentricitas orbitalis post 85 ka stillat et caelum stabile est, rate subsidentia adhuc alta est (0.68 m/ka).Hoc cum terrestri OSL incidit recordum, quod late argumenta expansionis alluvialis ventilationis post circiter 92 ka incidit, et consentaneum fuit cum notitia susceptibilium positiuum inter exesum et ignem post 85 ka (supplementarium textum et tabulam S7 exhibens).Perspecta erroris amplitudine instrumenti geochronologici praesto diiudicari non potest utrum haec ratio relationum tardius evolvatur ex progressu processus recursivi vel celeriter erumpat in punctum criticum attingens.Secundum exemplar geophysicum pelvis evolutionis, cum Medio Pleistocene (20) scissurae extensio et subsidentia cognata retardavit, ideo non est principalis ratio processus formationis amplae ventilationis, quam maxime determinavimus post 92 ka.
Cum Medio Pleistocene, clima principale momentum moderantum aquae lacus lacus (26).Speciatim elevatio pelvis septentrionalis exitum claudit existentem.800 ka ad profundiorem lacum usque ad limen altitudinem moderni exit (21).Sita ad finem lacus meridionalis, hic exitus limitem superiorem lacus aquae per intervalla umida (inclusa hodie) praebuit, sed labrum claudere permisit sicut aqua campi lacus in siccis aetatibus cecidit (27).Reparatio stagni planities ostendit alternas cyclos siccos et humidos in praeteritis 636 ka.Secundum argumenta e pollinis fossilibus, extremae siccitatis periodi (95% reductionis in total aqua) cum infimis aestatis solis effectibus ad vegetationem semi-deserti expansionem, cum arboribus in aquis permanentibus restrictis (27).Hae lowes cum pollen spectris connectuntur, ostendens graminum rationem altam (80% vel plurium) et xerophytae (Amaranthaceae) sumptu taxae arboris et ubertatem altiorem specierum humilem (25).E contra, cum lacus modernorum gradus appropinquat, herbae vicinis silvis montanis Africanis ad littus lacum [circiter 500 m supra mare planitiem extendunt.Hodie silvae montis Africae tantum apparent in parvis inaequaliter discretis supra circiter 1500 masl (25, 28).
Recentiores siccitatis periodus ab 104 ad 86 ka occurrit.Post hoc, licet lacus gradu ad altas condiciones redierit, miombo silvestria aperta cum magna copia herbarum et herbarum communes factae sunt (27, 28).Insignissimus mons Africae sylva taxa est Podocarpus abiete, quae numquam ad valorem similem priori lacu alto gradu post 85 ka (10.7 ± 7.6% post 85 ka est, cum similis lacus planus ante 85 ka est 29.8± 11.8% ).Index Margalef (Dmg) etiam ostendit species ubertatem 85 ka praeteriti esse 43% inferiorem quam priorem aequalem lacus altioris sustentati (2.3± 0.20 et 4.6± 1.21, respective), exempli gratia, inter 420 et 345 ka. textus et figurae S5 et S6) (25).Pollinis exemplaria inde circa tempus.88 ad 78 ka etiam continet summam compositorum pollen recipis, quod significare potest vegetationem turbatam esse et intra erroris amplissimi temporis spatium cum homines aream occupaverunt.
Methodo climatis anomaliae utimur (29) ad notitias paleoecologicas et paleoclimatas nucleorum ante et post 85 ka terebratorum resolvendo, et exploramus oecologicam relationem inter vegetationem, speciem abundantiam, praecipitationem et hypothesin decoctionis ad purum caeli praenuntiationem.Coegi baseline modum ~550 ka.Haec oecosystematis transformata afficitur per condiciones praecipitationes et incendia lacus-filling, quae in speciebus defectibus et in novis commixtionibus vegetationis resultant.Post ultimam aridam periodum, solum elementa quaedam silvae recepta sunt, inclusa silvarum montium ignium repugnantium Africae, ut oleum olivarum, et ignium tropicarum silvarum temporariarum repugnantium, ut Celtis (Supplementary text and Figure S5). XXV).Ad hanc hypothesim probandam, formavimus gradus aquarum ex ostracode et authigenico mineralibus substitutis ut independens variabiles (21), et variabiles dependentes sicut carbone et pollen quae augeri ignis frequentia affici possunt (25).
Ad reprimendam similitudinem vel differentiam inter has compositiones diversis temporibus, pollen ex Podocarpo (arbori semper viridi), gramine (gramen) et oliva (com- sistente igneae silvae montis Africae) ad principalem analysim coordinatam (PCoA) usi sumus; et miombo (pelagus silvae adiacens hodie).Per machinantes PCoA super superficiem interpolatam repraesentans planum lacum cum utraque compositione formata, quaesivimus quomodo pollinis coniunctio quoad praecipitationem mutatur et quomodo haec relatio post 85 ka mutatur (Figura 3 et figura S7).Ante 85 ka, exempla graminea-fundata aggregata ad conditiones aridas, dum podocarpi substructio exempla aggregata ad conditiones humidas.E contra, exempla post 85 ka cum plurimis exemplis ante 85 ka glomerantur et valores mediocris diversos habent, significans compositionem earum insolitam esse pro condicionibus praecipitationis similibus.Eorum positio in PCoA vim Oleae et miombo reflectit, quarum utraque sub condiciones igni magis proniores sunt.In speciminibus post 85 ka, Podocarpus abiete in tribus exemplis continuis tantum abundat, quae post intervallum inter 78 et 79 ka facta sunt.Hoc insinuat quod, post initialem pluviarum incrementa, silvam brevissime recuperasse videtur antequam tandem collapsura sit.
Unumquodque punctum specimen unum pollinis in dato temporis puncto repraesentat, adhibitis textui supplementi et aetatis exemplarium in Figura 1. S8.Vector directionem et clivum mutationis significat, et vector longior inclinatio fortioris significat.Superficies subjecta aquam stagni in repraesentatione praecipitationis repraesentat;caerulea est altior.Mediocris valor ipsius PCoA valorum plumarum pro data post 85 ka (iaspis rubri) et omnes notitiae similes lacus graduum ante 85 ka (iaspis flavae).Utens notitia totius 636 ka, "planum lacum simulatum" est inter -0.130-σ et -0.198-σ prope medium eigenvalui lacus campi PCA.
Ut relationem inter pollen, lacum aqua, campum et carbonem inspiciamus, analysin multivariatam variarum variarum (NP-MANOVA) non parametri ad comparandum altiorem " ambitum" (expositae matricis pollinis, aquae lacus campi et carbonum) ante et post transitum LXXXV ka.Variationem et covariancem in hac notitia matrix inventas invenimus peraeque differentias significantes ante et post 85 ka (Tabula I).
Nostra paleoenvironmentalis terrestris notitiae phytolitharum et terrae ad ripam laci occidentalis consentanea sunt cum interpretatione in procuratorem lacum innixa.Hi indicant non obstante alta aquae planities lacus, landscape campum in campum dominatum ab aperto conopeo saltus et campus nemorosus, sicut hodie (25) mutatus est.Loca omnia pro phytolithis in margine occidentali pelvis enucleata sunt post ~45 ka et magnam vim arborei operculum infectum repercussum conditionibus ostendunt.Credunt tamen plurimum mulch esse in specie silvestri aperto obsita bamboo et terrore herbae.Iuxta phytolithim data, palmae palmarum non ignitorum repugnant (Arecaceae) tantum in litore lacus sunt et rarae vel absentes in locis archaeologicis mediterraneis (Tabula S8) (30).
Generaliter humidae sed apertae conditiones in nuper Pleistocene colligi possunt etiam ex paleosolis terrestribus (19).Lagoon argilla et carbonas soli paludis ex situ archaeologico Mwanganda Village reduci potest ad 40 ad 28 cal ka BP (ante calibratam Qian'anni) (Tabula S4).In solo carbonate stratis in strato Chitimwe plerumque nodulares calcareos (Bkm) et argillaceas et carbonas (Btk) stratis, quae locum stabilitatis geomorphologicae relativae indicat et tardum compositionem a longe alluviali ventilabro circiter 29 cal ka BP. textum).In solo laterito lateritico eroso (saxo lithico) in reliquiis fanorum antiquorum formato indicat condiciones landscape apertas (31) et praecipitationem temporis validam (32), significans continuum ictum harum conditionum in landscape.
Firmamentum ignis in hoc transitu venit e monimentis tortor carbonum paribus monumentis terebrarum, et influxus carbonum e Basin Centrali (MAL05-1B/1C) fere auctus est.175 aedilicius.Plurimi cacumina inter proxime sequuntur.Post 135 et 175 ka et 85 et 100 ka, lacus planities recepta est, sed silva et species ubertatem non recuperaverunt (Supplmentary text, Figure 2 and Figure S5).Necessitudo inter influxum carbonum et sedimenta lacus magneticam susceptibilitatem etiam exemplaria historiae ignis longi temporis ostendere possunt (33).Lugduni Batavorum et al.(34) Lacus Malawius landscape combustam post 85 ka diruere perseveravit, quae relativum positivum importat (Spearman's Rs = 0.2542 et P = 0.0002; Tabula S7), cum antiquiores faeces relationem oppositam ostendunt (Rs = -0.2509 et P < 0.0001).In basi septentrionali, nucleus brevior MAL05-2A punctum altissimum ancora notabat, minimus Toba topho ~74 ad 75 ka est (35).Etsi prospectu longiori caret, initus directe recipit a basi ubi data archaeologica oriuntur.Carbones monumenta pelvis septentrionalis ostendunt cum charactere Toba crypto-tephra, input carbonis terrigenae constanter auctum esse per tempus cum testimoniis archaeologicis frequentissimum est (Figura 2B).
Evidentia incendia hominis facta considerare potest usum deliberatum in scala landscape, populatios diffusas causando ignitiones plus vel ampliores, alterationem alimentorum disponibilitatem per colligendas silvas understorias vel compositionem harum actionum.Venatores hodierni igni utuntur ad pabulationem actuosam mutationem praemiorum (2).Eorum actiones abundantiam praedae augent, landscape musivum conservant, et diversitatem et heterogeneitatem successionis graduum scelestam augent (13).Ignis etiam momenti est pro operationibus in-sitis, ut calefactio, coctio, defensio, et socialisatio (14).Etiam parvae differentiae in igne instruere possunt extra fulgura naturalia, possunt exemplaria successionis silvarum mutare, alimenta disponibilitatem et tempus accendi.Reductio ligni operimentum et arborum understory verisimile est augere exesa, et amissio specierum diversitatis in hac provincia propinqua est amissione communitatum silvarum montis Africae (25).
In monumento archaeologico antequam MSA incepit, hominis imperium ignis bene confirmatum est (15), sed eo usque, usus eius ut instrumentum administrationis topiorum in paucis contextibus Paleolithicis commemoratum est.Haec fere in Australia comprehendunt.40 ka (36), Highland Nova Guinea.ka 45 (37) Foedus pacis.50 ka Niah Cave (38) in maritimis Borneo.In America, cum homines primum has oecosystematis intraverunt, praesertim ante 20 ka (16), ignitio artificialis principale momentum esse censetur in reconfiguratione plantarum et communitatum animalium.Hae conclusiones argumentis congruentibus fundari debent, sed in casu directo aliudque in notitia archaeologica, geologica, geomorphologica et paleoenvironmentali innixa, causalitas argumentum confirmatum est.Etsi nucleus marinus notitiae aquae maritimae Africae antea documenta ignis mutationum in praeteritis circiter 400 ka praebuerunt (9), hic evidentia gratiae humanae praebemus ex adiunctis archaeologicis, paleoenvironmentalibus et geomorphologicis notitiis.
Ignium hominum factarum agnitio in monumentis paleoenvironmentalibus requirit probationes actionum ignis ac temporum seu spatiorum vegetationis mutationes, probans has mutationes a solis parametris climatis non praedicari, et temporales/spatiales aliudque inter mutationes rerum ignium et rerum humanarum mutationes. Hic, primum documenta diffusae occupationis MSA et alluvialis formationis in lacum Malavium in pelvi facta est, circa principium maioris renovationis vegetationis regionalis.85 pecto.Carbonis abundantia in MAL05-1B/1C nucleus inclinatio inclinationis regionalis carbonis productionis et depositionis reddit, circa 150 ka comparata cum reliquis 636 ka record (figurae S5, S9, S10).Hic transitus magnam vim ignis ostendit ad compositionem oecosystematis conformandam, quae sola climate non potest explicari.Ignis in rebus naturalibus, fulguratio ignitio plerumque fit in fine siccitatis (39).Si tamen cibus siccus est, ignium manufactum quolibet tempore accendi potest.In scaena, homines continue ignem mutare sub silva ligna colligendo.Finis autem effectus cuiuslibet generis ignis hominis facti est, quod habet in potentia ad causandum consumptionem herbarum silvestrium, perpetuo per annum, et in omnibus squamis.
In Africa Australi, tam diluculo 164 ka (12), ignis adhibitus est ad tractationem caloris instrumenti fabricationis.Cum mane CLXX ka (40), ignis instrumentum ad ficos amylos coquendos adhibitus est, adhibita igni antiquitus plena.Prosperae Resources-Prone Scenery (41).Ignes landscape operculum arboreum minuunt et instrumentum magni ponderis sunt ad ambitus campi et silvae conservandos, quae elementa definitiva oecosystematis humanorum mediantibus sunt (13).Si finis vegetationis vel praedae mutandae mores est augere hominem factum ardentem, hic mores incrementum repraesentat in multiplicitate moderandi et explicandi ignem ab antiquis hodiernis hominibus comparati cum primis hominibus, ostenditque nostram necessitudinem cum igne subisse; transferre in libertatem (VII).Nostra analysis accedit via ad intelligendas mutationes in usu ignis ab hominibus in Late Pleistocene, ac ictum harum mutationum in eorum landscape et ambitus.
Expansio Late Quaternarius alluvialis ararum in Karonga area potest ob mutationes in cycli combustionis temporis sub condicionibus pluviis altioris quam mediocris, ducens ad exesum collis auctum.Mechanismus huius rei potest esse responsio Aqualis-scalae ab commotione ignis, aucta et suffulta exesio superioris aquarum, et expansio alluvialium ararum in Pedemontium ambitu prope Lacum Malavium.Hae motus possunt includere mutatas proprietates soli ad permeabilitatem reducere, asperitatem superficiei reducere et runoff augere propter condiciones praecipitationes altas compositum et operculum arboreum reduci (42).Praeparatio faeces initio melioratur ex materia velamine decorticato, et super tempore, solum vis minui potest propter vires radicis calefaciendae et deminutae.Exfoliatio topsoli auget sedimentum fluxum, qui in amni globulorum glomerationibus accommodatur et formationem terrae rubrae in xystoamico accelerat.
Multi factores responsionem landscape ad mutandas condiciones ignis temperare possunt, quarum pleraeque intra breve tempus agunt (42-44).Signum hic adiungimus patet in milles- sima scala.Analysis et landscape evolutionis exempla monstrant cum vegetationis commotio per crebras ignes flammas factas, denudationis rate signanter in millennii temporis scalam mutata est (45, 46).Defectus regionalium monumentorum fossilium quae cum observationibus mutationibus carbonum et vegetationum coincidunt, impedit restitutionem effectuum humanorum morum et mutationum environmentalium in compositione communitatum herbivorearum.Attamen magnae herbivores, qui apertiores landscapes incolunt, partes agunt in conservando et impediendo invasionem vegetationis silvestris (47).Testimonium mutationum in diversis partibus ambitus eodem tempore fieri non debet, sed videri debet series effectus cumulativus, qui per longum tempus evenire possunt (11).Clima anomaliae methodo utens (29), actionem humanam censemus tamquam factorem claviculi ad conformandum landscape Malaviae septentrionalis per Late Pleistocene.Sed hi effectus in antecedenti, minus perspicuo legato interactiones human-amiticas fundari possunt.Cacumen carbonis, quod in tabula paleoenvironmentali apparebat, ante quam primum diem archaeologicum includere potest componentia anthropogenica quae easdem mutationes systematis oecologicae non causat, de quibus postea traditur, et deposita non implicat quae sufficiunt ad occupationem humanam confidenter indicandam.
Cores breves faecis, quales sunt ex Masoko lacu Basin adiacentibus in Tanzania, vel nuclei breviores in Lacu Malawi, ostendunt relativum pollinis abundantiam foeni et taxae silvestrium mutatam esse, quae ante 45 annos tribuitur.Mutatio climatis naturalis ka (48-50).Attamen, solum longioris termini observationis pollinis recordum laci Malawi >600 ka, una cum vetustate archaeologicae landscape proximam, intellegere potest clima, vegetationem, carbonem et actiones humanas.Etsi homines in septentrionali parte Laci Malawi lacus ante 85 ka apparebunt, circa 85 ka, praesertim post 70 ka, indicant aream humanam habitationis attractivam post ultimum maius siccitatis tempus finiri.Hoc tempore novus vel intensior/frequens usus ignis ab hominibus plane coniunctus est cum mutatione climatis naturalis ad renovandam oecologicam relationem 550-ka, et tandem formavit primos terras artificiales agriculturae praecellens (Figura 4).Dissimiles superioribus temporibus, sedimentaria natura landscape conservat MSA situm, quae est functio recursivae inter ambitus (distributio resource), mores hominum (formae agendi), et activationem ventilationis (sepulturae depositionis/site).
(a) Circa.400 ka: nulla hominum deprehendi potest.Humidiores condiciones hodie similes sunt, et lacus campus altus est.Diverse, non ignis resistens arborei operculum.(B) Circa 100 ka: Nulla est memoria archaeologica, sed praesentia hominum per influxum carbonum detegatur.Condiciones valde siccae fiunt in aquis siccis.Saeculum plerumque expositum est et superficies faeces limitantur.(C) Circa 85 ad 60 ka: Aquae planities lacus aucta in praecipitatione augetur.Exsistentia hominum per archaeologiam post 92 ka reperiri potest, et post 70 ka, incendium montanorum et alluvialium fanorum dilatatio sequetur.Minus diversa ratio vegetationis repugnans ignis emersit.(D) Circiter 40 ad 20 ka: Carbonis initus in pelvibus septentrionalibus auctus est.Formatio fans alluvialis continuatur, sed in fine temporis debilitare coepit.Praecedente recordo 636 ka comparata, lacus planus altus et stabilis manet.
Anthropocene significat accumulationem nichi aedificandi mores supra mille annos evoluta, eiusque scala singularis est ad hodiernum Homo sapiens (1, 51).In moderno contextu, agriculturae inductis, homo factus landscapes exsistit et auget, sed extensiones exemplorum in Pleistocene constitutorum potius quam disiunctio sunt (52).Datae Malaviae septentrionali ostendit tempus transitus oecologicae prorogari, perplexa et repetita posse.Haec mutationis scala multiplicis cognitionis oecologicae veterum recentiorum hominum reddit et eorum transformationem illustrat ad species dominans globalis hodie.
Secundum protocollum a Thompson et al. descriptum, in-situm inquisitionis et recordatio artificiorum et notarum cobblesonum in regione percontatio.(LIII).Locatio foveae et effossionis principalis situs, inter micromorphologiam et phytolitham sampling, secutus est protocollum a Thompson et al descriptum.(18) and Wright et al.(19).Nostra geographica notitiarum ratio (GIS) geographica fundata in tabula geographica geologicae Malaviae regionis manifestam ostendit correlationem inter Chitimwe Beds et situs archaeologicos (Figura S1).Intervallum inter foveas geologicas et archaeologicas in regione Karonga comprehendenda est specimen latissimum repraesentativum (Figura S2).Karonga geomorphologia, aetas geologica et perlustrationes archaeologicae quattuor principales rationes campi lustrationis involvunt: pedestres lustrationes, archaeologicae foveae examinis, geologicae foveae experimenta et excavationes accuratiores.Una, hae artes permittunt samplicationem principalis expositionis lecti Chitimwe in septentrione, centrali et meridie Karonga (Figura S3).
Inquisitionis on-site et recordatio artificiorum et linearum cobblesonum in regione circumspectionis pedestri secuta est protocollum a Thompson et al descriptum.(LIII).Hic aditus duas principales metas habet.Primum est cognoscere loca ubi exesae sunt reliquiae culturales et postea ponunt foveas archaeologicas in his locis ardui ad restaurandas reliquias culturales in situ ab ambitu sepultorum.Secundum propositum est formaliter notare distributionem artificialium, earum notarum, earumque relationem cum fonte materiae lapideae proximae (53).In hoc opere, tres personae turmae ad spatium 2 ad 3 metrorum ambulaverunt per summam 147.5 chiliometrorum linearium, percursis maxime lectis Chitimweis instructis (Tabula S6).
Opus primum in Chitimwe Beds innotuit ut exemplaria artificii observata augerent, et deinde in longis sectionibus linearibus a lacu litore ad montana ducta, quae per diversas sedimentarias unitates secabant.Hoc praecipuum observationem confirmat artificia inter montes occidentales et littus lacus sitae solum ad cubile Chitimwe vel recentiores Late Pleistocene et Holocene sedimenta pertinentia.Artefactae in aliis depositis inventae sunt off-situm, ex aliis locis in landscape relocatum, ut ex eorum copia, magnitudine et gradu tempestatum videri potest.
Testis archaeologicus fovea in loco et effossio situs principalis, inter micromorphologiam et phytolitham sampling, secutus est protocollum a Thompson et al descriptum.(18, 54) et Wright et al.(19, 55).Praecipuum propositum est intelligere sub terra distributio artificialium et faeces ventilatorum in ampliore landscape.Artificia in Beds Chitimwe in omnibus locis profunde sepeliri solent, praeter margines ubi exesa cacumen sedimentum tollere coepit.In investigatione informal, duo homines praeterita Chitimwe Beds ambulaverunt, quae pro tabula geographica in tabula geographica imperii Malaviae geologicae ostensae sunt.Hi cum umeris Chitimwe Bedi sedimenti occurrerent, per crepidinem ambulare coeperunt, ubi artificia ex faece exesa animadvertere potuerunt.Excavationes leviter sursum inclinato (3 ad 8m) ab artificiis actu exedentibus, excavatis locum suum in- situm revelare possunt ad sedimentum continentem, sine necessitate latioris excavationis lateraliter.Foveae test positae sunt ut 200 ad 300 metra ab altera fovea proxima remota, inde mutationes in sedimento lecto Chitimwe capientes et artificia quae continet.In quibusdam casibus, test fovea locum patefecit qui postea factus est situs plene effossionis.
Omnes foveae examinis incipiunt a quadrato ex 1× 2 m, facie septentrionali-meridionali et excavatae in arbitrariis unitatibus 20 cm, nisi color, textura vel contentum sedimenti signanter mutat.Nota sedimentologiam et proprietates soli faeces omnium excavatarum, quae aequaliter per 5 mm cribrum siccum transeunt.Si depositio profunditatis pergit excedere 0,8 ad 1 m, desine fodere in uno ex duobus metris quadratis et in altero fodere pergere, ita "gradum" formans ut tuto altius laminis ingredi possis.Deinde excavare pergunt donec petram perveniatur, saltem 40 cm archeologice faeces sterilia sub artificum intentione sunt, vel excavatio nimis tuta fit (profunda) ad procedendum.In aliquibus casibus depositio profunditatis probationis foveam debet extendi ad tertium metra quadrata et in duobus gradibus fossam ingredi.
Testae geologicae foveae antea docuerunt Chitimwe Beds saepe in mappis geologicis apparere propter proprium colorem rubrum.Cum amplos rivos et faeces fluviales includunt, faeces ventilationis alluviales non semper rubrae apparent (19).Geologia Test fovea effossa est ut simplex fovea disposita ad mixta superiora sedimenta removenda ut sedimenta stratam subterraneam patefaciat.Hoc necessarium est, quod Chitimwe lectus in parabolico clivo exesa est, et ibi faeces in clivo collapsa sunt, quae plerumque naturales partes vel secare non possunt.Hae igitur excavationes vel fiebant in summitate lecti Chitimwe, nimirum sub terra tactus inter cubile Chitimwe et Pliocene infra lectum Chiwondo, vel fiebant ubi pensilis sedimenta fluvii dandae sunt (55).
Scaphiae archaeologicae excavationes plenae peraguntur in locis quae pollicentur multitudinem instrumentorum lapideorum in- situ, plerumque fundari in foveis vel locis ubi magnus numerus reliquiarum culturalium ex fastigio edax videri potest.Praecipua reliquiarum culturalium excavatarum receptae sunt ab unitatibus sedimentariis separatim effossis in quadrato 1 1 m.Si densitas artificialium alta est, fodiens unitatem 10 vel 5 cm est effusura.Omnes lapides lapidei, ossa fossilia et ochra ducta sunt in unaquaque majore excavatione, et nulla est mensura magnitudinis.Magnitudo tegumentum 5mm est.Si reliquiae culturales in processu excavationis detegantur, assignabuntur unico forensi codicem numerum inventionis hauriendi, et numeri inventio in eadem serie inventis eliquatis assignabuntur.Reliquiae culturales permanente atramento insignitae sunt, in sacculis cum pittaciis speciminibus positae et una cum aliis reliquiis culturae ex eodem scopo bagged.Post analysim, omnes reliquiae culturales in Centro Karonga et Cultural et Museum repositae sunt.
Omnes excavati sunt secundum strata naturalia.Haec in verubus subdivisa sunt, et ex densitate artificii densitas veru dependet (exempli gratia, si densitas artificii est humilis, erit spissitudo sputa alta).Background notitia (exempli gratia, sedimenta proprietates, background relationes, observationes impedimenti et densitatis artificiati) in database accessu commemorantur.Omnia data coordinata (exempli gratia inventa in segmentis ductis, contextus elevationis, angulis quadratis, exempla) fundantur in coordinatis universalibus transverse Mercatoris (UTM) (WGS 1984, Zona 36S).In situ principali, omnia puncta scripta sunt in serie Nikon Nivo C 5″ stationis total, quae in eget locali quam proxime ad septentrionem UTM aedificata est.Locus ad angulum chorum occidentales cuiusque situs excavationis et situs cuiuslibet situs excavationis The amount sediment is given in Table S5.
Sectio sedimentologiae et soli scientiarum notarum omnium unitatum effossum notata est in programmate Partis Classis Agriculturalis Americae Foederatae Rei Publicae (56).Unitates sedimentares specificantur secundum quantitatem frumenti, angularitatem et notas stramentorum.Nota inclusiones abnormes et perturbationes cum sedimento unitarum consociatarum.Solus progressus determinatur per accumulationem sesquioxidum vel carbonas in solo sub terra.Sub tempestatibus (exempli gratia redox, formatio nodulorum manganesorum residualium) etiam saepe memoratur.
Punctum collectionis exemplorum OSL determinatur secundum aestimationem qua facies certissimam aestimationem faecis sepulturae producere potest.In loco sampling, fossae fossae sunt ut stratum sedimentarium authigenicum patefaceret.Colligunt omnia exempla pro OSL notatione adhibita tubo chalybe opaco (circiter 4 cm diametro et 25 cm longi) in sedimentum profile inserendo.
OSL dating mensurat magnitudinem globi electrons captivorum in crystallis (ut vicus vel feldspar) ob expositionem radiorum ionizing.Plurimum hoc radiatio oritur ex labe isotopes radioactivum in ambitu, et parva additamenta in latitudinibus tropicis apparent in forma radiorum cosmicorum.Electra capta emittuntur cum crystallum apertum est, quod fit per translationem (eventum zeroing) vel in laboratorio, ubi accensis accidit in sensori qui photons deprehendere potest (exempli gratia, tubus photomultiplicius vel camera cum onerata. iuncturae fabrica) Pars inferior emittit cum electronico ad terram publicam redit.Vicus particulae magnitudine inter 150 et 250 µm separantur per cribrando, acido curatione et densitate separationis, et adhibentur ut parva aliquota (< particulae 100) super laminae aluminii superficiei insidentes vel terebratae in 300 x 300 mm bene Singulae. particulae in sartagine aluminii resolvuntur.Dosis sepulti aestimari solet utendi modum unum aliquot aliquot regenerationis (57) .Praeter perpendendis radiorum dosis a granis acceptis, OSL dating etiam postulat aestimationem dosis aestimare, metiendo intentionem radionuclidis in sedimento exempli collecti, utendo spectroscopio spectroscopio vel neutroni analysi activo, ac dosis cosmicam determinans referentiae specimen Location et profunditatem. sepulturae.Determinatio ultima aetas obtinetur dividendo dosem sepulturae per dose rate.Attamen, cum mutatio dosis mensuratur unius grani vel globi granorum, statisticum exemplar necessarium est ad dosis sepeliendi convenientem adhibendam.Dosis sepulti computatur hic utens exemplar aeram centralis, in casu aliquorum aliquot notarum vel in casu unius particuli notationis, adhibito exemplari mixtionis finitae (58).
Tres officinae independentes huic studio analysi OSL perfecerunt.Singulae methodi singulae singulae pro unaquaque officina officinarum infra ostenduntur.In genere, methodo dosis regenerativae utimur ad applicandam OSL notationem ad parva aliquotta (decem grana) loco analysi unius grani utendo.Causa est, quia per experimentum incrementi regenerativi, recuperatio minoris quantitatis specimen est (<2%), et signum OSL in gradu signo naturali non saturatur.Constantia inter-laboratoria definitionis aetatis, constantia eventuum intus et inter profiles stratigraphicos probatos, et constantia cum interpretatione geomorphologica 14C aetatis petrarum carbonatis praecipua fundamentum est huius aestimationis.Unumquodque laboratorium aestimatum vel effectum unius grani consensum est, sed independenter iudicatum est quod in hoc studio usui non aptum erat.Explicationes methodi et protocolla analysi quae sequuntur singula laboratoria in accessionibus materiis et modis praebentur.
Artificia lapidea ex cavationibus moderatis recepta (BRU-I; CHA-I, CHA-II, CHA-III; MGD-I, MGD-II, MGD-III; et SS-I) in metrica ratione et qualitate nituntur. indolem.Metire pondus et magnitudinem cuiusque workpiece (utens scala digitali ut metiretur pondus 0.1 g; utens caliperus digitalis Mitutoyo ad mensurandum omnes dimensiones 0.01 mm).Omnes reliquiae culturales etiam secundum materias crudas (quartz, quartzite, silices, etc.), magnitudini frumenti (subtiles, mediae, grossae), aequabilitas frumenti, coloris, cortex generis et coverage, tempestatibus/orae rotundationis et gradus technici aequabilitas indicatur. (completum vel redactum) Cores vel flocci, squamas/angulares partes, lapides malleos, tasque et alii).
Core autem secundum maximam longitudinem mensuratur;latitudo maxima;latitudo est 15%, 50, et 85% longitudinis;maximam crassitudinem;crassitudo est 15%, 50, et 85% longitudinis.Mensurae etiam fiebant ad aestimandas proprietates solidorum textuum hemisphaeriorum (radialis et Levallois).Cores integer et fractus uterque secundum modum reset (unum suggestum vel multi suggestum, radiale, Levallois, etc.), et cicatrices squamulae ad ≥15 mm et ≥20% nuclei longitudinis numerantur.Cores cum 5 vel pauciores 15 mm cicatrices ut “temere”.Corticalis coverage totius superficiei nuclei traditur, et relativum corticalis cuiusque lateris in nucleo textus hemisphaerici commemoratur.
Linteum secundum maximam longitudinem mensuratur;latitudo maxima;latitudo est 15%, 50, et 85% longitudinis;maximam crassitudinem;crassitudo est 15%, 50, et 85% longitudinis.Describas fragmenta reliquas partes (proximales, mediae, superne, dextras fissuras, a sinistra fissuras).Dilatio computatur dividendo longitudinem maximam per latitudinem maximam.Metire suggestum latitudinem, crassitudinem, et angulum exterius suggestum segmenti integri et fragmenta proximalis segmenti, ac suggesta secundum gradum praeparationis indica.Record corticalis coverage et locus in omnibus segmentis et fragmentis.Marginibus exterioribus secundum genus terminationis distinguuntur (pluma, cardo, et furca superior).In toto segmento scribe numerum et directionem cicatrix in segmento priore.Cum congressi sunt, notare modificationem locationis et incursionis secundum protocollum a Clarkson statutum (59).Consilia renovationis institutae sunt ut pleraeque confossis compositionibus ad aestimandas methodos restitutionis et situs depositionis integritatem.
Artificia lapidea e foveis testium recepta (CS-TP1-21, SS-TP1-16 et NGA-TP1-8) descripta sunt secundum simpliciorem schema quam regente FOSSIO.Ad unumquodque artificium, notae sequentes scripti sunt: ​​materia rudis, magnitudo particula, cortex coverage, gradus amplitudo, damnum tempestas/ora, technica membra, et fragmenta conservatio.Notae descriptivae pro diagnostica carnium et cororum referuntur.
Caudices completi faeces ab sectionibus detectis in fossis excavatis et geologicis excisi sunt.Hi lapides in situ fixi sunt fasciis emplastri vel latrinarum chartarum et taeniolis fasciculis, ac deinde ad Archaeologiam Geologicam Laboratorium Universitatis Tubingensis in Germania transportati sunt.Exemplar ibi 40°C exsiccatur saltem 24 horis.Tum sub vacuo curantur mixtura polyester resinae et styrenae in ratione 7:3.Methyl ethyl keton peroxide adhibetur ut catalyst, resina-styrene mixtura (3 ad 5 ml/l).Semel resinae mixturae gelled, specimen caloris ad 40°C minimum 24 horis mixtum omnino obdurare.Utere tegularum serrae specimen in 6 9 cm frusta obduratum secare, inhaerere in vitreum labi et ad 30 µm crassitudinem tere.Sagittae inde perlustratae sunt utentes scanner plani, et per lumen planum polarizatum, lumen crucis polarizatum, obliquae lucis incidentes, et fluorescens caeruleus cum nudo oculo et magnificatio (×50 ad ×200).Vocabularium et descriptio sectionum tenuium secuntur normas a Stoops editas (60) et Courty et al.(61).Solum noduli carbonas formans ex profundo > 80 cm in medium secant ita ut dimidia pars impregnari et perfici possit in segmentis tenuibus (4.5 × 2.6 cm) utens signo stereo microscopii et microscopio petrographico et cathodoluminentia (CL) Investigatio microscopii .Moderatio carbonatis generum valde cauta est, quia formatio carbonas solo-formantis ad superficiem stabilem refertur, formatio carbonas aquae terrestris independenter a superficie vel solo est.
Exemplaria ab inciso superficie nodularum carbonatis solo formatae et ad varias analyses dimidiatae erant.FS vexillum stereo et microscopiis geoarchaeologiae Groupis laborantis et CL microscopii experimentalis Mineralogiae Group operantis ad studium tenues pecias, quarum utraque in Tübingen, Germania sita est.Radiocarbon notationis sub-exemplaria praecisionis terebras utentes ex spatio designato circiter 100 annos natae sunt.Altera medietas nodulorum 3 mm in diametro est ad vitandas areas nuper recrystallizationis, inclusionum mineralium opulentarum, vel magnas mutationes in crystallorum calciteorum magnitudine.Idem exemplum sequi non potest pro MEM-5038, MEM-5035 et MEM-5055 A exempla.Exempla haec e speciminibus sedimenti resolutis desumuntur et minora sunt ut sectionem tenues per medium scindi sint.Attamen studia tenui-sectionis fiebant in correspondentibus exemplaribus micromorphologicis faecis adjacentium (nodulis carbonatis includentibus).
14C exempla datorum ad Centrum subiecimus pro applicatione Isotope Research (CAIS) in Universitate Georgia, Athenaeo, USA.Carbonas specimen reagit cum acido phosphorico C% in vase reactione evacuato ad CO2 formandam.Temperatus purificationem CO2 exemplorum ab aliis productis reactionis et catalyticis ad graphite conversionem.Proportio graphitae 14C/13C mensurata est spectrometri massae acceleratoris 0.5-MeV utentis.Confer rationem sample cum ratione mensuratae cum acido oxalico I vexillum (NBS SRM 4990).Carrara marmorea (IAEA C1) in curriculo adhibetur, et travertine (IAEA C2) adhibetur ut vexillum secundarium.Effectus exprimitur ut recipis carbonis moderni, et dies uncalibratus citatus annis ante 1950 radiocarbon (BP annis) datus est, utens 14C dimidium vitae 5568 annorum.Error pro 1-σ affertur et errorem statisticum et experimentalem reddit.Valor δ13C secundum spectrometriam isotope proportione mensuratus, C. Wissing de Biogeologia Laboratorium in Tubingen, in Germania, tempus fractionis isotopis retulit, excepto UGAMS-35944r mensurato in CAIS.Sample 6887B in du- plici resolvitur.Ad hoc faciendum, exercitatio secunda sub-specimen e nodulo (UGAMS-35944r) ex area sampling in sectione superficie indicata.InTCAL20 curva calibratio (Tabula S4) (62) in hemisphaerio meridionali applicata usus est ad fractionem atmosphaericam omnium exemplorum ad 14C ad 2-σ corrigendam.